ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ !!! ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΚΑΘΑΡΙ - Αυτό είναι ο καταστροφέας των φοινίκων

Αυτό είναι το κόκκινο σκαθάρι που καταστρέφει τους φοίνικες και είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπισθεί.

Οι πανέμορφες δενδροστοιχίες στη Νέα Είσοδο και στην οδό Ναυαρίνου πνέουν τα λοίσθια. 

Το ίδιο συμβαίνει και με τους πανέμορφους φοίνικες στο Κοιμητήριο, όπου το μόνο που φαίνεται πως θα διασωθεί είναι η οδοσήμανση (οδός Φοινίκων). 

Ο Δήμος Καλαμάτας δηλώνει ότι ,  σε καμία περίπτωση δε θα χρησιμοποιήσει απαγορευμένα φάρμακα-δηλητήρια για την καταπολέμηση του εντόμου.

ΠΩΣ ΗΡΘΕ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ 

 Το κόκκινο ρυγχωτό σκαθάρι δεν υπήρχε στην χώρα μας. 

Προέρχεται από την Ασία.

 Είναι έντομο των τροπικών χωρών της ΝΑ Ασίας με πρώτη επίσημη καταγραφή το 1891. 

Εξαπλώθηκε στην Ινδία, τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, την Αίγυπτο και την Ισπανία για να φτάσει και στην Ελλάδα. 

Στην χώρα μας το πρώτο σκαθάρι εντοπίστηκε στην Κρήτη το 2005 και χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα το αποκτούσαμε ούτως ή άλλως, φημολογείται ότι το βάλαμε μόνοι μας στη χώρα, κατά την προετοιμασία των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, όταν έγινε μεγάλη και απρόσεκτη εισαγωγή φτηνών και μη ελεγμένων φοινικόδεντρων από την Αίγυπτο (για αυτό και ονομάζεται «σκαθάρι του φαραώ»), για να διακοσμίσουν την χώρα ενόψει ολυμπιακών επισκεπτών. 

όσον αφορά την καταπολέμηση του τα πράγματα δεν είναι και τόσο ευχάριστα. Το σκαθάρι αναπαράγεται και μεταδίδεται ταχύτατα, είναι εξαιρετικά ανθεκτικό και δεν εξοντώνεται με έναν κοινό ψεκασμό. 

Γι΄ αυτό και σε αρκετές περιοχές όπου έκανε την εμφάνιση του, τοπικές αρχές και ιδιοκτήτες κήπων με φοίνικες αναγκάστηκαν να κόψουν και να θάψουν, η να κάψουν, τα άρρωστα δέντρα, προκειμένου να περιορίσουν την εξάπλωση του καταστροφικού εντόμου. Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι ήρθε το τέλος για του φοίνικες. Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη που λέει ότι δεν θα πρέπει να παρατήσουμε τα όπλα και ότι αλίμονο εάν ένα σκαθάρι μπορεί να κερδίσει την μάχη. Σε καμιά περίπτωση λοιπόν δεν θα πρέπει να αδιαφορήσουμε σε αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο και θα πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε όλοι. 

Λύσεις για την κατάπολεμησή του είναι

α) Ο ψεκασμός με δηλητηριώδη φυτοφάρμακα. Για πολλούς η χειρότερη λύση καθώς επιβαρύνουν το περιβάλλον και συγκεκριμένα τις μέλισσες, που επισκέπτονται τον φοίνικα, αυτές μεταφέρουν το χημικό στις κυψέλες τους και το αποτέλεσμα είναι να βρίσκουμε το φυτοφάρμακο στο μέλι, δηλαδή μέσα μας.

 β) Την τοποθέτηση νηματώδων οργανισμών. Είναι σκουλήκια μήκους μόλις ενός χιλιοστού, που προσβάλουν τα σκαθάρια και τα γεμίζουν θανατηφόρα βακτήρια, ακίνδυνα για τον φοίνικα και την υπόλοιπη φύση, τα οποία τα σκοτώνουν και μας απαλλάσσουν από το πρόβλημα. Είναι μια οικολογική λύση που δυστυχώς κοστίζει και είναι δύσκολη. Πρέπει όμως να γίνει έγκαιρα, γιατί εάν δεν γίνει, η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.

 γ) Συσκευή μικροκυμάτων. Είναι μια ελληνική ανακάλυψη, προερχόμενη από την κρήτη. Πρόκειται για μια συσκευή που χτυπάει το δέντρο με ηλεκτρισμό. Με αυτόν τον τρόπο «ψήνει» τα έντομα χωρίς να επηρεάζει το δέντρο.

δ) Παγίδες με φερομόνες, που συλλαμβάνουν τα θηλυκά έντομα. Μόνο που αυτή η λύση αποτελεί περισσότερο πρόληψη και όχι θεραπεία. Υπάρχουν βέβαια υποστηρικτές και πολέμιοι αυτής της ιδέας. Οι μη υποστηρικτές διατυμπανίζουν ότι η παγίδα θα φέρει το σκαθάρι στο φοίνικα σας, ενώ οι υποστηρικτές διαβεβαιώνουν ότι το σκαθάρι που θα έρθει στην γειτονιά σας θα πάει πρώτα στην παγίδα και ποτέ στον φοίνικα. Μεγάλα ξενοδοχεία στην Κρήτη με εκατοντάδες φοίνικες υποστηρίζουν ότι κατόρθωσαν να τους σώσουν με αυτές τις παγίδες. Η απόφαση δική σας.

ε) Δεντροχειρουργική στον Φοίνικα. Επαγγελματίας με ηλεκτρικό πριόνι κόβει τις προσβεβλημένες επιφάνειες και καθαρίζει τα μολυσμένα σημεία του Φοίνικα μέχρι ο φοίνικας να καθαρίσει τελείως. Κατόπιν ακολουθεί επικάλυψη των κομμένων επιφανειών για να αποφύγουμε την επαναμόλυνση του φυτο

 στ) Ταφή η κάψιμο του Φοίνικα. 

Χάνουμε το δέντρο αλλά δίνουμε ελπίδες στα υπόλοιπα. 

 Καταφέρνουμε με αυτόν τον τρόπο να σκοτώσουμε όλα τα σκαθάρια που αναπτύσσονται μέσα στον προσβεβλημένο φοίνικα. Φανταστείτε ότι σκοτώνοντας ένα σκαθάρι είναι σαν να σκοτώνετε 1000 (τόσα μπορεί περίπου να γεννήσει). Στην περίπτωση της ταφής πρέπει να τυλίγουμε το φυτό με νάυλον για να μην βγούν στην επιφάνεια. 

Το κάψιμο του φοίνικα είναι δύσκολο λόγω του υγρού κορμού του.

 Μαντέψτε πιά είναι η πιο διαδεδομένη λύση στην Ελλάδα. 

Δυστυχώς η πρώτη. Δεν μπορούμε χωρίς τα δηλητήρια μας. 

Τον Αύγουστο του 2011, δηλώθηκαν στην Αττική 5000 απώλειες σε κυψέλες από δηλητηρίαση λόγω των ψεκασμών στους φοίνικες. 

Σκεφτείτε τι γίνετε στην υπόλοιπη Ελλάδα. Τα συμπεράσματα δικά σας

 Επειδή η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη θα πρέπει οι άνθρωποι που έχουν φοίνικες και όχι μόνο, να παρακολουθούν τα φυτά και αν δούν κάτι παράξενο, κάτι διαφορετικό, (όπως φαγωμένα πλάγια φύλλα, φαγωμένα φύλλα κορυφής, οπές στη βάση του φύλλου, απώλεια στήριξης των φύλλων, έντονη άσχημη οσμή) θα πρέπει να ενημερώσουν αμέσως τον δήμο και τους τοπικούς γεωπόνους ή ακόμη καλύτερα, ευαισθητοποιημένα άτομα που θα δράσουν άμεσα. 

Υπάρχουν στο ιντερνετ χιλιάδες άρθρα για τα συμπτώματα που έχουν τα φυτά προκειμένου να καταλάβουμε εάν ο φοίνικας μας έχει προσβληθεί.

Επίσης τους φοίνικες τους καθαρίζουμε μόνο τον χειμώνα που το σκαθάρι δεν κυκλοφορεί και ποτέ τους ζεστούς μήνες. 

Είναι εγκληματικό να καθαρίζει κάποιος το φυτό τους καλοκαιρινούς μήνες που το σκαθάρι κάνει πάρτι. Την μυρωδιά του κομμένου φοίνικα την μυρίζει από χιλιόμετρα.

 Επίσης σε ξενοδοχεία που λειτουργούν μόνο το καλοκαίρι ή στο εξοχικό του γείτονα μας ας ρίχνουμε καμία ματιά στα φυτά διότι μπορούν να αποτελέσουν εστίες μόλυνσης και να μην το γνωρίζει κανείς.

Η αδιαφορία μπορεί να κάνει κακό στον γείτονα, στο φίλο στην πόλη μας. 

Να αποφευχθεί η αδιαφορία, γιατί στο τέλος μας βλάπτει όλους. 

Θεωρώ αδιανόητο να νιώσουμε αδιαφορία για αυτά τα υπέροχα δέντρα ηλικίας 30, 50 και 100 χρόνων που κοσμούν τις αυλές μας τους δρόμους μας και τις παραλίες μας και να τα αφήσουμε στο έλεος αυτού του σιχαμερού σκαθαριού.

 Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι όταν το σκαθάρι φάει τους φοίνικες κάπως θα πρέπει να τραφεί. 

Τότε μπορεί να στραφεί στην ελιά στις καλλιέργειες ή ένας θεός ξέρει πού….